Ustawodawca, prócz wskazania podmiotów uprawnionych, narzucił jeszcze kilka warunków, które podatnik (spółka) musi spełnić by móc korzystać z „Estończyka” w trakcie 4 lat.
W poprzednim artykule “CIT Estoński -Rewolucja podatkowa – Co musisz wiedzieć?” – zostały przedstawione najważniejsze kwestie związane z eCIT:
-czym jest tzw. CIT estoński i jakie występują stawki podatku
– kto jest uprawniony do ubiegania się o rozliczenie w tym rygorze,
– zalety i kwestie formalne związane ze zgłoszeniem do US
Kto może skorzystać z estońskiego CIT (eCIT) ?
Z tej formy opodatkowania skorzystać mogą spółki z ograniczoną odpowiedzialnością, spółki komandytowe, spółki akcyjne, spółki komandytowo-akcyjne i proste spółki akcyjne, pod warunkiem, że spełnią następujące warunki:
– są polskimi rezydentami podatkowymi;
– mają siedzibę lub zarząd na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej;
– nie są podatnikami CIT w innym państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w
innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego;
– nie podlegają przepisom o rachunkowości;
– nie są spółką publiczną;
– nie są spółką, której przedmiotem działalności jest wytwarzanie lub obrót wyrobami
tytoniowymi, alkoholem, wyrobami akcyzowymi oraz paliwami silnikowymi,
a dodatkowo:
– ich uzyskiwane przychody: z wierzytelności, odsetek, pożyczek, opłat leasingowych,
poręczeń, gwarancji, praw autorskich, praw własności przemysłowej, ze zbycia
instrumentów finansowych oraz z transakcji z podmiotami powiązanymi nie
przekraczają 50% wszystkich przychodów spółki,
– zatrudniają na podstawie:
● umowy o pracę co najmniej 3 osoby przez okres co najmniej 300 dni w roku podatkowym (w przypadku, gdy rokiem podatkowym nie jest okres kolejnych 12 miesięcy kalendarzowych – przez co najmniej 82% dni przypadających w roku podatkowym) albo
● innej umowy niż umowa o pracę, przy czym wydatki na wynagrodzenia innych umów niż umowa o pracę stanowią co najmniej 3-krotność przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia w sektorze przedsiębiorstw, jeżeli w związku z wypłatą tych wynagrodzeń na podatniku ciąży obowiązek poboru zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych i składek ZUS,
– udziałowcami, akcjonariuszami lub wspólnikami tych spółek są wyłącznie osoby fizyczne,
– nie posiadają udziałów (akcji) w kapitale innej spółki, tytułów uczestnictwa w funduszu inwestycyjnym lub w instytucji wspólnego inwestowania, ogółu praw i obowiązków w spółce niebędącej osobą prawną
– za okres opodatkowania ryczałtem nie sporządzają sprawozdań finansowych
zgodnie z Międzynarodowymi Standardami Rachunkowości
– złożą zawiadomienie o wyborze opodatkowania ryczałtem do właściwego
naczelnika urzędu skarbowego w terminie do końca pierwszego miesiąca
pierwszego roku podatkowego, w którym mają być opodatkowane ryczałtem.
Jak wygląda to dla nowych firm?
Nowo założone spółki również mogą korzystać z estońskiego CIT.
W przypadku podatnika rozpoczynającego prowadzenie działalności warunek dotyczący struktury przychodów uznaje się za spełniony w pierwszym roku podatkowym opodatkowania ryczałtem. Warunek dotyczący zatrudnienia nie dotyczy roku (obrotowego/podatkowego) rozpoczęcia tej działalności. Począwszy od drugiego roku podatkowego podatnik musi corocznie zwiększać zatrudnienie o co najmniej 1 etat w pełnym wymiarze czasu pracy, aż do osiągnięcia wielkości zatrudnienia określonej w tym przepisie.
Co ważne- zatrudniając już 1 osobę na umowę o pracę w drugim roku działalności trzeba zatrudnić kolejnego pracownika na dokładnie tym samym rodzaju umowy – czyli w tym przypadku również będzie to pracownik etatowy.
Nie ma możliwości zatrudnienia w systemie mieszanym tj. umowa o pracę a w kolejnym roku zlecenie. Dla US warunek eCIT nie będzie spełniony
Jeżeli wybierzesz estońskie zasady opodatkowania, to będziesz je stosować przez 4 bezpośrednio następujące po sobie lata podatkowe. Jeżeli w tym okresie nie zrezygnujesz z opodatkowania ryczałtem, okres opodatkowania na tych zasadach zostanie automatycznie przedłużony na kolejne 4 lata podatkowe.
Informację o rezygnacji z ryczałtu możesz złożyć w deklaracji podatkowej składanej do końca trzeciego miesiąca następującego po roku podatkowym.